4. BÖLÜM
Suat: ya kusura bakmayın pınar yine yaptı yapacağını
Levent: ne kusuru cnm
Ela: evet ne kusuru daha çocuk o hem zenana alışır bak görürsün
Zenan: umarım
Levent: elacım kalkalımmı artık ben çok yorgunum
Ela: tamam cnm kalkalım
Suat: aaa daha erken
Levent: yok ya gidelim artık
Zenan: evet gidelim benim daha eşyalarımı toplamam lazım
Suat: peki öyleyse yarın işe başlarsınız demi
Zenan: evet bugün toparlarım eşyalarımı
Suat onlara kapıya kadar eşlik eder...Pınar: o burda mı kalacak
Suat: evet o artık senin bakıcın
Pınar: ben onu istemiyorum
Suat: istesende istemesende bu böyle
Pınar: zaten nezaman isteklerimi yaptınız ki annemde sende
Suat: eğer anneni...
Pınar: hayır onu istemiyorum beni bırakıp giden kişinin yüzünü bile görmek istemiyorum
Suat: ama onun işi orda
Pınar: sakın bana onu savunma baba şimdi çıkarmısın uyumak istiyorum
Suat: peki prensesim sana masal okumamı istermisin
Pınar: hayır
Suat: neden çok seversin
Pınar: hayır istemiyorum
Suat: peki iyi geceler
Pınar: sanada
Zenan eve gelir... eşyalarını toparlar bi yandanda bugün olanları düşünüyordur...pınarın yaptıklarını...bide
suatı... Suatsa kızıyla nasıl iletişim kuracağını düşünüyordur...Zenanı belkide sever diye düşünür...Suat: sever sever onu kim sevmezki aaa ben nediyorum ya üf en iyisi uyumak
Yeni bir gün daha doğuyordur...hayat bazılarına intikam kıvılcımları doğururken bazılarına ise aşk tohumları
ektiriyordu belkide...Suat: tabağını bitirmeden kalkmayacaksın küçük hanım
Pınar: üff tmm ya
Suat: bugün zenan hanım gelecek zil çalıyor geldi bile..
Pınar: geleceği varsa göreceğide var
Suat: efendim
Pınar: bişe demedim birazdaha bekletirsen geri gider ne güzel bende uğraşmam
Suat: üff pınar
Suat: buyrun hoşgeldiniz
Zenan: hoşbuldum meraba pınarcım
Pınar: hııı meraba
Suat: benin çıkmam lazım hastaneye geç kalıyorum kusura bakmazsınız demi
Zenan: yok yok siz gidin
Suat: odanızı biliyosunuz eşyalarınızı yerleştirirsiniz
Zenan: peki
Pınar: (fısıldar)ben bunla tek başımamı kalacam
Suat: o nebiçim söz bişey yaparsan bozuşuruz ona göre
Pınar: hadi güle güle
Suat hastaneye gider... zenansa nereden başlıyacağını düşünür...Zenan: pınarcım ne yapmak istersin
Pınar: ben bişey istemiyorum
Zenan: resim yapmaya ne dersin
Pınar: seninlemi asla
Zenan: neden benim resmim çok iyidir
Pınar: yapta görelim
Zenan pınarın resmini yapmaya başlar...resmi bitirir çok güzel olmuştur..Zenan: ee nası olmuş beyendinmi
Pınar: hıh iğrenç olmuş der ve resmi yırtar
Zenan: aaa neden yaptın bunu
Pınar: çünkü senden nefret ediyorum
Zenan: daha beni tanımıyosun bile
Pınar: seni tanımam gerekmiyor
Zenan: ben eşyalarımı yerleştireyim
Pınar: ben tv izleyecem
Zenan yukarı çıkar... eşyalarını yerleştirir... telefonu çalarZenan: bu ne biçim çocuk ya
Ela: nası gidiyo diyecektim ama
Zenan: gitmiyo elacım gitmiyo
Ela: yine ne yaptı
Zenan: resmini çizdim
Ela: eee
Zenan: resmi paramparça yaptı
Ela: yaa ölemi
Zenan: evet öyle ama pes etmiyecem o inatçıysa ben daha inatçıyım neyse kapatıyorum aşşağıda tek
Ela: tmm cnm
Zenan: ee çizgifilm izleyelimmi
Pınar: üf sen yukarda değimidin nerden çıktın
Zenan: (kumandayı alır) hımmm bu kalsın
Pınar: üff ya istemiyorum seni is-te-mi-yo-rum
Zenan: sen inatçıysan ben daha inatçıyım
Pınar: görüşecez senle
Zenan: efendim bişey mi dedin pınarcım
Pınar: bişe demedim
Zenan: ii hadi izleyelim
Akşam olmuştur... suat hastaneden çıkar...arabasına doğru giderken levent suatı görür...Levent: ii akşamlar
Suat: iyimi kötümü tam bilmiyorum eve gidince görecem
Levent: niye ne olduki
Suat: bazı bakıcılar bi gün bile dayanamıyolarda
Levent: (gülerek) hıı pınarı mı diyosun
Suat: evet bakalım zenan bigün dayanabilecekmi
Levent: ya anlaşmışlardır korkma sen
Suat: inş.. neyse elaya slm söyle
Levent: tmm
Pınar: babamm geldiiii
Suat: (pınarı kucağına alır)eee gününüz nası geçti (içinden)hayret bi gün dayanabilen biri çıktı
Zenan: çok iidi beraber resim çizdik çizgifilm izledik demi pınarcım
Pınar: hııı evet
Suat: hımm çok sevindim hadi yemek yiyelim
Yemeklerini yerler...Suat: siz çocuk gelişimi okumuştunuz demi
Zenan: evet ee pınarcım sen ne olmak istiyorsun
Pınar: katil...Suat: efendim
Pınar: ehem şey yani bende doktor olmak istiyorum
Zenan: hımm ne güzel
Bütün akşam konuşmuşlardır... pınarda istemeyerek onlara eşlik eder...Suat: eee geç oldu artık uyuyalım
Zenan: evet çok geç olmuş
Pınar: evet evet
Herkes odasına çekilir... zenan geceliğini giyer ve yatağa uzanır...çok yorgun olduğundan hemen uykuya dalar... gecenin sessizliğini bir çığlık bozar...Zenan: aaaaaaaa